Kerkgemeente

Op deze eerste zondag na Trinitatis mochten we het Heilig Avondmaal vieren.
In het delen van brood en wijn mogen wij ons verbonden voelen met Vader, Zoon en Geest én met elkaar.
Onze predikant hield haar preek over het sabbatsgebod en de zondagsrust. Een onderwerp waarbij met name de oudere generaties zijn opgegroeid in een sfeer van verboden en beperkingen. Daar staan we nu al een stuk losser in en dat past ook bij de bijbelse gedachte dat de sabbat er is voor de mens en niet andersom.
De bloemen gingen naar Janny Bakker die thuis is gekomen uit het ziekenhuis.
En het grote bloemstuk dat klaarstond was voor het concert van Excelsior in de middag.
groeten, Henri

Het was deze keer een bijzonder feestelijke dienst. Volgens de kerkelijke kalender was het Trinitatis, het feest van de drieeenheid. Best ingewikkeld om uit te leggen, maar ds. Kremer maakte het voor de kinderen makkelijker door de drie toestanden van water te laten zien. In haar preek legde ze het uit aan de hand van een dans: Vader, Zoon en Geest dansen als het ware om elkaar heen en zijn verbonden in de liefde.
Voor de families Schilder en Lagerburg was het in het bijzonder feest. John en Claudia lieten Liam dopen en dat is altijd weer mooi om mee te maken. Ze kregen een doopkaart, een doopkaars en een mooi cadeau van de kinderen. Verder werd de dienst ook nog opgeluisterd door mooie zang van Psallite.
groet, Henri

Exact om 9 uur gingen we met een stralende zon van start met de ouderen van de kerkgemeente. Eerst een mooie rit over de Noordhollandse landwegen met bloeiende graskanten. Zo kwamen we in Stompetoren aan waar de koffie en appeltaart op ons stond te wachten. Het volgende rustpunt was Den Oever waar ons een heerlijke lunch werd voorgeschoteld. Na een half uurtje waren wij bij het Wieringer Eiland Museum Jan Lont aangekomen. Wij hoorden verschillende wetenswaardigheden over de bevolking van boeren en vissers. We werden meegenomen naar het kerkje dat door vrijwilligers is gebouwd met tufsteen. Het ontwerp was gemaakt door een van onze gidsen die architect en kunsthistoricus is. We kijken terug op een zeer geslaagde dag met dank aan alle medewerkers.
Groet, Tini Maas

Een Pinksterviering met een opdracht..
De aanwezige kinderen werden door de dominee getest op hun rekenvaardigheid: Hoeveel is 7 x 7? Wist je dat 7 het getal van God is, het getal dat staat voor Volmaaktheid? En weet je hoeveel dagen er tussen Pasen en Pinksteren zitten? 50 , dus 7 x 7 plus 1 dag. Eigenlijk het getal dat aangeeft dat het niet “volmaakter” kan zijn!
Vijftig dagen na de uittocht uit Egypte was het volk Israël aangekomen bij de berg Horeb. Daar kregen ze van Jaweh de Wetten en leefregels, de bevrijdende woorden die het hen mogelijk moesten maken met elkaar te leven en voor elkaar te zorgen. Dit vonden we terug in het verhaal van Ruth, de Moabietise, die geheel volgens de wetten door Boaz wordt opgevangen, zelfs door hem wordt gehuwd, en de groot-grootouders worden van David.  De dominee raadde ons aan dit kleine Bijbelboek eens op een zonnige middag in de tuin te lezen…
Dezelfde symboliek, vaak zichtbaar gemaakt door vuur, vogels en wind, zien we ook terug bij Pinksteren, passend omschreven met ” De Geest des Heren heeft een nieuw begin gemaakt”. Liefdevuur dat niet dooft, ons verlicht en de duisternis doet verdwijnen.
Dat een vonkje daarvan ons in lichte laaie mocht zetten.
De kinderen mochten in de kinderkerk de kracht van vuur en wind vormgeven met wapperende slingers en vogels. Het prachtige, rode liturgische boeket werd bezorg bij mevr. Riet Janssen- Hettema in Volendam.
Mvg Arie

WEZENZONDAG. Zo wordt de zondag tussen Hemelvaartsdag en Pinksteren genoemd. De pas geboren pimpelmeesjes in het nestje “home sweet home”, waar de ouders nu al dagenlang aan en af vliegen om gevoed te worden, zullen daar geen weet van hebben. Wel de weeskinderen in het Sunshine House in Afrika. Vijftien jaar geleden sloot de kerkgemeente dit huis in haar armen nadat drie actieve jonge gemeenteleden (ze poseerden in 2008 voor het Edamse weeshuis) dit via een stichting wilden ondersteunen. Met succes, want inmiddels heeft een volwaardige, onafhankelijke stichting de ondersteuning op zich genomen.
De daarvoor bestemde collecte werd mede daarom van harte aanbevolen.
Onze dominee las ons uit Handelingen 20 het verhaal van Paulus die in Milete afscheid nam van de oudsten uit Efeze. Hij wilde daar niet al te lang verblijven om op tijd het Pinksterfeest in Jeruzalem te kunnen bijwonen. Iedereen wist dat Paulus niet meer terug zou komen en het afscheid ging dan ook met veel emoties gepaard. Vanaf dat moment waren ze zelf verantwoordelijk voor het reilen en zeilen van de gemeente en werden zij door hem aan God (en zijn bescherming) aanbevolen m.a.w. Gode bevolen!
Het liturgische boeket ging met een hartelijke groet naar mevr. Martha Radder-Coljee
Mvg Arie